Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι πίστευαν ότι η Γη ήταν επίπεδη σαν πίτα. Όμως, την εποχή των Αρχαίων Ελλήνων και ακόμα πιο πριν, την εποχή των Αιγυπτίων Φαραώ, μερικοί επιστήμονες είχαν φανταστεί οτι η Γη ήταν μια στρογγυλή μπάλα όπως ο Ήλιος.

Ο Πυθαγόρας, ήταν από τους πιο μεγάλους αστρονόμους στην εποχή της Αρχαίας Ελλάδας. Ήξερε από τότε, κοιτώντας τον ήλιο και την σελήνη, ότι ήταν σφαιρικά σώματα. Έτσι, σκέφτηκε ότι εφόσον ο ήλιος και η σελήνη είναι σφαιρικά σώματα, έτσι πρέπει να είναι και η γη. Αργότερα, ο Αριστοτέλης παρατήρησε ότι η γη σχημάτιζε μια κυκλική σκιά στο φεγγάρι κατά τη διάρκεια μιας έκλειψης. Σίγουρα ήταν μία απόδειξη ότι η γη ήταν πράγματι σφαιρική. Για να επιβεβαίωση την συγκεκριμένη θεωρία, επισήμανε το γεγονός ότι τα αστέρια άλλαζαν τη θέση τους στον ουρανό όταν κάποιος ταξίδευε από τον Βορρά προς τον Νότο ή και αντίστροφα.
Το πρώτο πρόσωπο που εφάρμοσε μία επιστημονική μέθοδο για τη μέτρηση της περιφέρειας της γης, ήταν ο Ερατοσθένης ο Κυρηναίος (276-194 π.Χ.). Συνειδητοποίησε ότι εάν μπορούσε να μετρήσει ένα τόξο (ένα τμήμα της περιφέρειας), θα μπορούσε να υπολογίσει όλη την περιφέρεια της γης. Και αυτό ακριβώς έκανε. Ο Ερατοσθένης ήξερε ότι στη Σιέν (σημερινό Ασουάν) στη νότια Αίγυπτο, υπήρχε ένα βαθύ κατακόρυφο πηγάδι, το οποίο μία φορά το χρόνο (21 Ιουνίου) φωτιζόταν από τον ήλιο μέχρι κάτω, δηλαδή ο ήλιος ήταν ακριβώς από πάνω, με τις ακτίνες του να φωτίζουν κατευθείαν μέσα του. Την ίδια ημέρα όμως, στην Αλεξάνδρεια, ο ήλιος δεν έφθανε αρκετά ψηλά στον ουρανό της Αλεξάνδρειας. Τότε, τοποθέτησε ένα κατακόρυφο στύλο στην Αλεξάνδρεια (η οποία βρισκόταν βόρεια της Σιέν) και μέτρησε τη γωνία που σχημάτιζε η σκιά του. Παρόλες όμως τις προσπάθειες των Αρχαίων Ελλήνων εκέινος που απέδειξε περίτρανα ότι η γή είναι στρογγυλή ήταν Ο Μαγγελάνος, ένας θαλασσοπόρος,  κάνοντας τον πρώτο περίπλου της Γης.