Άννα-Μαρία παπαδοπούλου, Ε’ Δημοτικού, 2ο Δημοτικό Σχολείο Θέρμης
13oς Πανελλήνιος Διαγωνισμός Παραμυθιού

Διαβάστε ολόκληρο παραμύθι ΕΔΩ

“Ακούσατε, ακούσατε! Νέοι, γέροι και παιδιά! Ο βασιλιάς μας σήμερα έχει τα γενέθλια του. Θα γεμίσει χρυσάφι αυτόν που θα του φέρει για δώρο, αυτό που λαχταρά…μια άπιαστη κίτρινη ανεμώνη! Ακούσατε, ακούσατε!!!”
Ο Κίλ και η Μπέρτα κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, φόρεσαν τα ξυλοπάπουτσά τους κι έφυγαν, τρέχοντας, από το κάστρο.
-“Πού φυτρώνουν τέτοιες ανεμώνες Κίλ;” Ρώτησε η Μπέρτα.
-“Μπέρτα, κίτρινες ανεμώνες φυτρώνουν μόνο στο λιβάδι που βρίσκεται πέρα από εκείνο το βουνό στο βάθος.”
-“Τόσο μακριά;” είπε η Μπέρτα.
-“Ναι, Μπέρτα, τόσο μακριά. Εγώ λέω να ετοιμαστούμε για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας.”
-“Καλά, Κίλ. Πάμε.”
Τα παιδιά γύρισαν, τρέχοντας στην παράγκα τους. Έβαλαν ένα κομμάτι τυρί κι ένα κομμάτι ψωμί σε μια πετσέτα. Την πετσέτα, την έδεσαν σ’ένα κλαδάκι από την αμυγδαλιά που είχαν δίπλα από το σπίτι τους. Πήραν τον Γκαλέμονα, τον γάιδαρο τους και ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Στην αρχή, πέρασαν από το λιβάδι της αλογόμυγας. Παντού υπήρχαν άλογα και στον αέρα πετούσαν χιλιάδες αλογόμυγες. Οι αλογόμυγες ενοχλούσαν πολύ τα δύο παιδιά. Η Μπέρτα είχε γεμίσει κόκκινα μεγάλα σπυράκια διότι είχε αλλεργία στις αλογόμυγες. Οι τσιρίδες της τρόμαζαν τα άλογα τα οποία έφευγαν τρέχοντας από το λιβάδι και μαζί τους έφευγαν και οι αλογόμυγες κι έτσι μέσα σε 15λεπτά όλες οι αλογόμυγες είχαν φύγει και ο τόπος είχε καθαρίσει. Τα δύο παιδιά, ευχαριστημένα πια, συνέχισαν το ταξίδι τους. Βράδυ ήταν όταν βγήκαν από το λιβάδι. Μόλις βγήκαν, συνάντησαν έναν τεράστιο πλάτανο. Κάτω από αυτόν κάθισαν τα δύο παιδιά και από την κούραση κοιμήθηκαν μέσα σε 5 λεπτά. Όταν ξύπνησαν το πρωί, τα δύο παιδιά ανακάλυψαν ότι ο γάιδαρος τους έλειπε. Έψαχναν παντού και φώναζαν:
“Γκαλέμονα, πού είσαι;”, “Γκαλεμονούλη!!!”, όμως κανείς δεν απαντούσε. (Συνεχίζεται…)